دلنوشته
به شک هایت باور نکن وهیچ گاه به باورهایت شک. زیبا این است که مهم باشی حتی برای یک نفر ؛کوچک باش و عاشق که عشق خود می داند آیین بزرگ کردنت را بگذار عشق خاصیت تو باشد نه رابطه تو با کسی .موفقیت پیش رفتن است آرام نه به نقطه پایان رسیدن زلال باش مثل باران ؛ فرقی نمی کند گودال آبی کوچک باشی یا دریای بی کران زلال که باشی آسمان در تو دیده می شود . حکایت ما آدمای امروزما: باچند ساعت آفتاب خاطره های ماهها بارون از ذهنشون پاک میشه چان گلبی ارماده طافی امنین اجیت انفخت جمره و ولعیته و الچمت بیه الجروح و من جدید اجروح جدد و سریته الله لاینطیک خایب انه های اسنین برماد الجگایر دثریته و اشکثر لمته و گلتله الما یحبک لاتحبه و عله المامش صبریته و امنت مده و گلت یمکن نساهم و العشگ خلصت قضیته مادریت انوب نظره اترجع الماضی النسیته و من بعد کل هالسنین احساب امس من فارگیته أصابیع السهر ها یروحی المالّتنی اشلون املّچ؟ وقتی درد درونم را میدانم. . . اما. . . راهی جز سکوت ندارم.
عشق یعنی :: اینکه بدونی نمیشه اما نتونی ترکش کنی
اللیل من ایمد أصابیع السهر بعیون جرحی ..
یلگه شاعر لچن ما یلگاله شاعر..
یاهو الیکض اید فکری ویأخذ اسنینی أعلى باچر..؟
ارد اروح ابعید عنّی ... ارد اسافر...
خنگه کلش حد گطع آخر قصیده..
خنگه والمعدوم من لون الضوه ،النسمه اشتفیده..!؟
یا کهف یحمل سوادینی و مراری..!؟
یا لحد یقبل یبدل روحه وی حیطان داری.؟
اللیله یا لیله الدمع ما یطفی ناری..
یل قریتونی هذن ایام عمری...
مو قصاید ذنی بیهن لون گبری...
خنگه و الصفنات تحرگ کل غصن بشجار صبری
أی یروحی المافهمتینی شگلچ ..
لغزی انتی و ماگدرت ابساع احلّچ..
#سید_حسن_الشریفی
:قالبساز: :بهاربیست: |