خدایا!گاهی که دلم از این و آن و زمین و زمان می گیره،نگاهم را به سوی تو و آسمون میگیرم،و آنقدر با تو درد دل می کنم،تا کم کم چشم هایم با ابرهای بهارمسابقه می گذارند. وپس از اون که قلبم سبک می شه.تو می آیی و تمام فضای دلم را پر می کنی.آن وقت دیگر آرام می شم.و احساس می کنم هیچ چیز  نمیتونه مرا از پای دربیاره،چون تو را درقلبم دارم .....

نوشته شده در دوشنبه 91/2/25ساعت 10:0 صبح توسط فاطمه عقابی نظرات ( ) | |