دلنوشته
انسان? قفسیست که درآن بلبل خداوند? زندانیست.منهم مثل طاووسها عاشقم.منهم مثل همه آیینه ها به آه احتیاج دارم منهم دوست دارم به اندازه یک پروانه? اجازه سوختن داشته باشم.منهم مثل همه گلها? جنون تماشا دارم.بین ما ومضمون بهار? رابطه نزدیکیست.تنها فرق ما وجنون ویرانیست.من وقتی بچه بودم? مثل شیخ صنعان آواز میخواندم.عمده اینست که آدم رگ خواب بیداریش را تشخیص بدهد.عمده اینست که ما در لحظاتی بتوانیم خود را از پشت آیینه ای پنهان ببینیم وبه پستی وبلندیهای ذوق خود خیره شویم.
نوشته شده در پنج شنبه 91/2/28ساعت
9:50 صبح توسط فاطمه عقابی نظرات ( ) | |
| :قالبساز: :بهاربیست: |
ینجا مدفن افکارخاموش آدم دیوانه ای ست که از فرط تنهائی دستش فقط به خدا می رسد و بس . اینجا را که خواندی ، نمی گویم دلت را بشور ، لطفا اما ، چشمانت را آب بکش ...
