دلنوشته
برگ ریز درختان را از خدا می خواستم بی تو نه بوی خاک نجاتم داد نه شمارش ستاره ها تسکینم.چرا صدایم کردی وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود شیطان دوباره دست به نیرنگ می شود نقشه کشیده است مرا دشمنت کند با لشکر گناه هماهنگ می شود دارد حنای توبه و شرمی که داشتم پیشت عزیز فاطمه بیرنگ می شود با هر گناه فاصله می گیرم از شما کم کم وجب وجب دو سه فرسنگ می شود اشکم چه شد؟! به جان تو باور نداشتم روزی دلم ز فرط حسد سنگ می شود آقا ببخش بس که سرگرم زندگیست کمتر دلم برای شما تنگ می شود. امی فداک ،مهجتی وفوادی یازهره الاخلاص ولاسعاد لفظ جمیل فیه سر وجودنا فیه الجنان وفیه کل رشاد امی وفاوک نادر لا ینقضی ما دام فی ادنیا وفا باد یفنی الوجود وانت انت کما نری نبع الهدی والب والرشاد لک فی فوادی عزه قدسیه یفنی الزمان وانت مل ءفوادی امی وقداضنیت جسمک لی اری نور الحیاه یضی ء غی میلادی فاذا مرضت حرمت لذات الکری واذا سقمت جعلت منک وسادی فاقمت فی مهدی کناسک معبد یتلو دعاء الخشع الزهاد ایوم عیدک فاهنیءوتمتعی الیوم عیدک سید الاعیاد ( تهامی شمس الدین )
تا خش خش مرگشان در زیر پاهایمان را
خاطره کنم
چه می دانستم پاییز موسم رفتن است
بیگانه از هر کس
و آشنای با تو
غم بی کسی نداشتم که تو بودی
چه می دانستم پاییز موسم رفتن است
خیال ساختن آتشم نبود در همه سرمای سال
تو بودی
گرم بودی! گرم تر از روزهای تابستان
چه می دانستم پاییز موسم رفتن است
چه می دانستم بعد تو پاییز فصل مردن است
چه می دانستم ....
کاش همیشگی بود تا
چرا ؟
سراسیمه و مشتاق سی سال بیهوده در انتظار تو ماندم و نیامدی
نشان به آن نشان که دو هزار سال از میلاد مسیح می گذشت و عصر عصر والیوم بود و فلسفه بود و ساندویچ دل وجگر
| :قالبساز: :بهاربیست: |
ینجا مدفن افکارخاموش آدم دیوانه ای ست که از فرط تنهائی دستش فقط به خدا می رسد و بس . اینجا را که خواندی ، نمی گویم دلت را بشور ، لطفا اما ، چشمانت را آب بکش ...
