دلنوشته
دِلْـــ تنگے اَمْـــ را با فاصلــہ مے نویسَمْـــ ... تا شایدْ فاصلــہ اے بین دِلَمْـــ و تنگے بیُفـــتدْ ... چــہ خیالــــِ خامے ... ! اینْ مَدار فاصلــہ مُـــوَربْ اَستْ ... چندے کــہ بگذردْ ... دوباره مے شَودْ : " تَــــــنْـــــــــگے ِ دِلْ " به قدری خسته ام که نای گریه کردن هم ندارم دل دیوانه دلم گرفته بود دلم زنگ زده بود دلم بی راه می رفت دلم دیوانه شده بود دلم هرزه بود دلم هوایی شده بود دلم سیاه شده بود دلم شکسته بود چه می توانستم بکنم دل درد را راه چاره هست رانتیدین ان را ارام می کند عرق نعنا هم داروخانه هم داروی ان را بدون نسخه می دهد اما دل دیوانه را چه باید کزد دل هرزه را چه باید کرد شب امده است نوری نیست افتاب رفته است و ماهی نیست دل من دیوانه کوچه و پس کوچه های تاریک است راهی نیست هی های شمس ای دل زجان گذر کن، تا جان جان ببینی تا نگذری ز دنیا، هرگز رسی بعقبی؟ گر تو نشان بجویی، ای یار اندر این ره از چار و پنج بگذر در شش و هفت منگر هفت آسمان چو دیدی درهشتمین فلک شو در لامکان چو دیدی جانهای نازنینان بربند چشم دعوی، بگشای چشم معنی ای نانهاده گامی، در راه نامرادی هی های شمس تبریز، خاموش باش ناطق بگذار این جهان را، تا آن جهان ببینی آزاد شو از اینجا، تا بی گمان ببینی از خویش بی نشان شو? تا تو نشان ببینی چون از زمین برآیی، هفت آسمان ببینی پا برسر مکان نه، تا لا مکان ببینی بی تن نهاده سر ها، در آستان ببینی یکدم زخود نهان شو، او را عیان ببینی بی رنچ گنج وحدت، کی رایگان ببینی تا جان خویشتن را، زان شادمان ببینی
راهنمایی که بودیممعلم هاراهنمایی می کردندنابغه هابروندپزشکی ومهندسی ومابقی اقتصادوسیاست والهیاتحالا..........نابغه هابزرگ شده اندودربیداری هایشان کابوس می بینندوگوش به زنگ که مابقیچه خوابی برای آنهاومعلم هایشان دیده اند...
| :قالبساز: :بهاربیست: |
ینجا مدفن افکارخاموش آدم دیوانه ای ست که از فرط تنهائی دستش فقط به خدا می رسد و بس . اینجا را که خواندی ، نمی گویم دلت را بشور ، لطفا اما ، چشمانت را آب بکش ...
